بسم الله الرحمن الرحیم- 10 دلیل که چرا آتئیست ها(ملحدین) به خدا اعتقاد ندارند- توسط رابرت کلیفتون رابینسون در 3 اوت 2014 • (3- پس از سالها گفتگو با ملحدان، مشخص شده است که دلایل واقعی عدم تمایل آنها به باور وجود خدا چیست. اگرچه گفتگو با کسانی که به خدا ایمان ندارند سرانجام به اعتراضات فکری آنها نسبت به انجیل مسیحی می پردازد، اما در حقیقت، مخالفت های آنها استتاری برای موانع درک واقعی قلب آنها است(.البته ممکن است که انجیل ایرادهایی داشته باشد بعلت دستکاری بشر بوجود امده است-ولی اثبات الهی درک الهی خارج از این مسائل است)- فهرست زیر نتیجه مشاهدات خودم از کسانی است که دلایل متعددی را برای عدم اعتقادشان به خدا به من گفته اند. پس از اینکه فرصت یافتم تلاش کنم و با افرادی که خود را با تعاریف بی‌خدایی می‌خوانند یا زندگی می‌کنند آشنا شوم، به این نتیجه رسیده‌ام. البته، از آنجایی که مردم زیاد و متنوع هستند، دلایلی نیز برای عدم ایمان به خدا وجود دارد. ما نمی‌توانیم هر فردی را در دسته‌بندی‌های خاصی قرار دهیم، زیرا انگیزه‌های واقعی قلب یک فرد فقط برای آن شخص و خدا شناخته می‌شود.این ده دلیل-که چرا بیاری از ملحدان بهخدایمان  نمیاورند غالبا اصلیترین ساختار فکری انن وانگیزهای واقعی انان است-که به ان اعتراف میکنند-گرچه بشما خواهند گفت-که چنین نیستند=منافق=این ده نکته برای کسانی نوشته شده است- که هنوز بدنبال پاسخی رای درک معنای عمیقتر هستی وهدف زندگانی است- وانچه درک میکنند تغیرنخواهد داد- صرف نظر از درک علتهاوشواهدعقلی ومنطق این ده نکتهثابت است وتغیری نخواهد کرد- درواقع- اگرکسانی که تمایل به بی خداماندن درتمام عمر خود دارند- بیشاز یک نگاه سرسری وشتاب زده ازاین مقاله انجام دهند  تردید وجود دارد-( لذت نفس برلذت عقل غلبه دارد)- 10 دلیل برای اینکه آتئیست ها به خدا اعتقاد ندارند:

1. آنها به سادگی تصمیم می گیرند که باور نکنند.(امروزه بخوبی این اصل مشخص است)- به دلیل کمبود مدرک نیست که ملحد باور نخواهد کرد. ما هرگز نباید فرض کنیم که آنها نمی توانند ایمان بیاورند، واضح است که آنها تصمیم می گیرند باور نکنند. من شواهد ودلائل واضح و تجربی برای وجود خدا ارائه کرده ام،- بارها در اکر موارد اکثر بی خدایان- که با انها صحبت کردم-ان شواهد عقلانی را نمیپذیرند-درطی تقریبا چهل سال -هیچ یک از ملحدان حتی یک شرط عقلی ویا علت ساده ازیک دلیل کامل راکه انهارامجبور بقبول کردن ن هستند نپذیرفتند وحر ف های انها قانع کننده نبوده است-  این واقعیت مهم وقابل توجه تنها یک نتجه را میرساند- که ملحد بدنبال جستجوی کردن علت برای باور کردن نیست- با توجه به حاکمیت قانون برای تعیین قابل اعتماد بودن ادله; چه زمانی یک نکته با مدرک ثابت می شود؟[1- الف) «گزاره‌ی واقعیت زمانی ثابت می‌شود که صدق آن به دلیل صالح-شرط لازم وکافی را داشته باشد و رضایت‌بخش باشد یا طبق قانون های رسمی ثابت شود ویا عقل انرا کافی وبا کیفیت استدلال منطقی بشناسد».

ب) «منظور از ادله صلاحیتی است، چنانکه ماهیت امری که باید ثابت شود ایجاب می کند. و منظور از شواهد قانع کننده آن مقدار از مدرک است که معمولاً ذهن بی تعصب را، فراتر از هرگونه شک منطقی، ارضا می کند.» ج) «شرایطی که به این درجه از اثبات می رسد هرگز نمی تواند قبلاً تعریف شود. تنها آزمون قانونی که می‌توان آن‌ها را در معرض آن قرار داد، کفایت آنها برای ارضای ذهن و ضمیر مشترک افرادعادی است.»- با اراده ازاد میتوان اورا متقاعد کرد که جرات پیدا کند- ایمان به حقایق بدیهی بیاورد- به موضوعاتی که نسبت به ان بالاترین نگرانی را دارد وبالاترین اهمیت  ونگرانی برای منافع خوددارد عمل کند( بعدا شرح میدهد که اورا رونفکر و وهوشمند ودرخشان ومورد اطمینان واراده ازد  ومتفکر درجمع پذیرفته نشود دارد)- توجه داشته باشید که کلید شواهد کافی برای ارضای ذهن و وجدان یک مرد، با تمایل یک ذهن بی تعصب برای دریافت چنین شواهدی تعیین می شود.این کاملا روشن است که مانع مسلط در ملحدین- ذهن شکل گرفته وعقاید موجود است که برخلاف  موازین عقلانی است-بدون توجه به انکه درک عقلانی یک سیستم غیراز سیستم درک مادی است که به نتایج ثابت بسیار موثر وبا کیفیت توجه دارد که نهایت های ثابت  را مشخص میکند-دامه دارد